به نقل از «همشهری آنلاین»

نماد وحدت در چهارراه ادیان | بدون استهلاک و انحراف

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۱۷۰۲

همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: خیابان سی تیر با هیاهو و همهمه همیشگی‌اش مکان‌های دنجی برای راز و نیاز با معبود دارد از کلیسا و کنیسه گرفته تا مسجد حضرت ابراهیم (ع). در گذشته ورودی این مسجد از سمت بن‌بست نوبهار بود و از داخل خانه قوام‌السلطنه این کوچه راه داشت.

در کتاب تاریخ مساجد نوشته مرحوم دکتر حسن حبیبی این مسجد در سال ۱۳۰۰ به نام مسجد خلیل‌الله ساخته و در ۲ یا ۳ دوره مختلف بازسازی شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعدها این مسجد را به شکل اولیه با توسعه دادن بخشی از خانه‌های مجاور مسجد بنا شد.

خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید

به گفته نصرالله حدادی، تهران‌شناس، سازنده این مسجد در این محل دفن شده و اگر فرش ورودی را کنار بزنیم، قبر او پیداست. او درباره تاریخچه این مسجد می‌گوید: «جالب است بدانید محراب این مسجد استهلاک و انحراف ندارد. در واقع اگر دقت کرده باشید شما در خانه که نماز می‌خوانید باید به قسمت جنوب غربی یک مقدار کج بایستید. در معماری اصیل ایران، مسجد را براساس نبودن سایه خانه خدا می‌ساختند. در طول سال ۲روز خانه خدا سایه ندارد و معمارهای ایرانی براساس همین موضوع مسجد را طراحی می‌کردند. به همین دلیل مساجدی که شما بتوانید عمود بایستید به آن می‌گویند محراب استهلاک و انحراف ندارد.»

نامگذاری این مسجد به نام حضرت ابراهیم(ع) از درایت و معنایی قابل توجه برخوردار است چرا که حضرت ابراهیم(ع) نماد ادیان توحیدی است و نقش نام این پیامبر عظیم‌الشان بر این مسجد بی‌تناسب از ترکیب دینی این خیابان نیست. مسجد که به نام «مسجد مجدالدوله» نیز شناخته می‌شود، ۴ شبستان دارد و زمانی علامه آیت‌الله حاج‌ شیخ محمدتقی آملی استاد فقه و اخلاق، امام جماعت این مسجد بزرگ تهران بوده است.

این مسجد در ایام محرم مرکز برگزاری جلسات و هیئات و مراسم تکیه لولافروشان است که صنف آنها در خیابان جمهوری اسلامی و میدان حسن‌آباد فعالیت می‌کنند. مراسم ختم‌ جلال آل‌احمد، رشید یاسمی و اقبال آشتیانی در این مسجد برگزار شده است.

کد خبر 820799 برچسب‌ها هویت شهری تهران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: هویت شهری تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۱۷۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) خیابانی که قرار بود شانزلیزه ایران شود

خیابان لاله‌زار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغ‌ترین و پررفت‌وآمدترین خیابان‌های تهران تبدیل شد.

روزگاری لاله‌زار مدرن‌ترین خیابان تهران نام داشت و بسیاری از اولین تجربه‌های مدرنیته را در حافظه خود ثبت کرده است. زمانی نیز به‌عنوان خیابان فرهنگی تهران قدیم از آن یاد می‌کردند.

شواهد امر می‌گوید که لاله زار باید پیش از سال ۱۱۹۰ خورشیدی به وجود آمده باشد. در عصر قاجاریه، این باغ مکان تفریح و تفرج پادشاهان به حساب می‌آمد و در سال ۱۱۵۴ خورشیدی و دوران فتحعلی‌شاه قاجار نیز، باغ لاله زار را محل سکونت رییس هیئت اعزامی ناپلئون بناپارت در نظر گرفتند. با توسعه شهر تهران، این باغ و اراضی اطراف آن نیز جزئی از محدوده پایتخت شد و روند رو به رشد خود را با سرعت پشت سر گذاشت.

سال ۱۲۵۲ خورشیدی و در عهد ناصری، ناصرالدین شاه در سفری به فرنگ، از تماشای خیابان شانزلیزه پاریس به وجد می‌آید. در بازگشت او، باغ لاله زار ۹۰ هزار تومان فروخته می‌شود و مسیری از میان این باغ می‌کشند تا خیابانی به سبک خیابان‌های اروپایی و شبیه شانزلیزه پاریس، در طهران آن روز‌ها ساخته شود.

اولین سیم تلگراف را از باغ لاله زار کشیدند، اولین چراغ گاز تهران قدیم را در شب‌های لاله زار روشن کردند، اولین سالن سینما و اولین مغازه گل فروشی هم در همین خیابان افتتاح شد.

یک خط واگن اسبی، برای گشت‌زنی در خیابان لاله زار تدارک می‌بینند. «محله دولت» نیز در غرب باغ لاله زار، به‌عنوان جدیدترین محله مسکونی تهران، یکی از زیباترین و مصفاترین کوچه باغ‌ها و از مرغوب‌ترین اراضی شهر معرفی شد.

در دوران مشروطه، لاله‌زار اوج رونق و شکوفایی خود را پشت سر گذاشت و تا پایان عصر قاجاریه نیز، یکی از مهم‌ترین نقاط گردشگری پایتخت بود. در پایان عصر قاجار و اوایل دوره پهلوی نیز، خیابان لاله زار یا «شانزه‌لیزه تهران» نماد نوگرایی و هنر ایران را بر پیشانی داشت. خیابانی که ترکیبی از هنر و تجارت را در دل خود جای داده و تئاترها، سینماها، رستوران‌ها و ویترین مغازه‌های مختلف آن، رفت و آمد بسیاری را در این خیابان رقم می‌زد.

امروزه از آن لاله زار طهران قدیم تنها «خانه امین‌السلطان» یا «خانه و باغ اتحادیه» باقی مانده که خوشبختانه از دام تخریب رها شده و به دست مرمت و بازسازی رسیده است. خیابان لاله‌زار قدیمی که امروزه به آن قسمت جنوبی لاله‌زار می‌گویند، حد فاصل خیابان جمهوری تا میدان توپخانه را شامل می‌شود؛ میدانی که خود داستان‌های شنیدنی در خاطر دارد.